شرکت‌های مانفروتو (Manfrotto) و گیتزو (Gitzo) در حال انجام تست‌های جدیدی برای استانداردسازی محاسبه‌ی ظرفیت بار (Loading Capacity) سه پایه هستند. این دو شرکت با UNI، که یک سازمان استانداردسازی ایتالیایی است، همکاری می‌کنند تا استانداردی را برای تعیین ظرفیت بار سه پایه‌ها تعریف کنند.
سازمان UNI روش‌هایی را طراحی کرده است تا شرکت‌های تولیدکننده‌ی سه پایه بتوانند با انجام آنها حداکثر میزان تحمل وزن سه پایه را تعیین کنند. با استفاده از این روش‌ها می‌توان بیشترین ظرفیت بار بدنه و هد سه‌پایه را برای عکاسی و فیلم‌برداری محاسبه کرد. اطلاعات مربوط به این استاندارد به دو زبان ایتالیایی و انگلیسی در دسترس تمامی شرکت‌ها قرار دارد. مانفروتو و گیتزو احتمالا مسئولیت طراحی روش‌های فنی تست را برعهده خواهند گرفت، اما مسئولیت این استاندارد با سازمان UNI است. این سازمان برای محصولاتی که تست مذکور روی آنها انجام شود گواهینامه استاندارد صادر می‌کند.
در حال حاضر هیچ استاندارد مشخصی برای تعیین ظرفیت بار سه پایه وجود ندارد. تفاوت «حداکثر ظرفیت بار» و «حداکثر ظرفیت بار ایمن» نیز به طور دقیق مشخص نیست. به گفته‌ی شرکت مانفروتو «حداکثر ظرفیت بار ایمن» به معنی بیشترین وزنی است که سه پایه توان تحمل آن را دارد و در عین حال کارایی خود را به طور کامل و ایمن حفظ می‌کند. «حداکثر ظرفیت بار» اما بیشترین وزنی است که می‌توان روی سه پایه قرار دارد، درست پیش از آن که سه پایه در هم بشکند. به گفته‌ی شرکت مانفروتو تفاوت این دو حالت باید به شکل شفاف و دقیق در تولیدات تمام شرکت‌ها مشخص شود.
در حال حاضر دو کمپانی مانفروتو و گیتزو به این استاندارد جدید پیوسته‌اند و امیدوارند که دیگر شرکت‌های تولیدکننده نیز به این جمع اضافه شوند. گیتزو و مانفروتو از این پس گواهینامه‌ی استانداردی را برای تمام سه پایه‌های‌شان دریافت خواهند کرد. این استاندارد به عکاسان و فیلم‌برداران اطلاعاتی دقیق از میزان تحمل وزن ایمن سه پایه ارائه می‌دهد. مقداری که سه پایه می‌تواند کارکرد مطلوب و بدون نقص خود را حفظ کند و در درازمدت نیز با مشکل مواجه نشود.
در حال حاضر در صنعت عکاسی و فیلم‌برداری از استاندارد IP برای تعیین مقاومت تجهیزات در برابر آب و استاندارد CIPA برای باتری دوربین استفاده می‌شود.
منبع:PetaPixel
