گذار عمومی از دوران آنالوگ و دوربین‌های فیلمی به دوران دیجیتال اونقدر سریع اتفاق افتاد که فرصتی برای خداحافظی درست و حسابی و قدردانی از رول‌ها و دوربین‌های دوست‌داشتنی به کسی نداد.پدیده‌ی دیجیتال به قدری اغواکننده و البته در بسیاری موارد واقعا بهتر و کاربردی‌تر بود که تقریبا همه رو با خودش همراه کرد.مقایسه‌ی بین مزیت‌ها و معایب آنالوگ و دیجیتال به نظرم به هیچ عنوان معقول نیست و البته سرانجامی هم نداره….قصد این مطلب هم تنها شریک شدن حسی خوب از دوران گذشته با کسانی بوده که خاطره‌باز هستن.ببینید و بشنوید و فکر کنید به تک تک صداها:
